Υπάρχουν άνθρωποι εκ φύσεως αρνητικοί ;

Κάποιοι άνθρωποι όσα καλά ή κακά και να τους συμβουν στην ζωή τους έχουν πάντα τον τρόπο να τα «αντιλαμβάνονται» και να τα ερμηνεύουν αρνητικά. Δεν το λέω για να τους κρίνω αλλά ούτε και για να τους βοηθήσω όμως. Για να μπορέσουν να βοηθηθουν θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουν να δουν την κριτική με θετικό μάτι, κάτι που δεν μπορούν να το κάνουν ευκολα, αφού έχουν μάθει στην ζωή τους να ψάχνουν πάντα το «λάθος» και το «αρνητικό» στοιχείο στο κάθε τι, ακόμα και στα πιο όμορφα γεγονότα « ήταν ωραίο το φαί εψες αλλά δεν είχε ποικιλία…. Έκανα ώραίο μασσάζ προχτές αλλά η κοπελλα ήταν μούτρο …. γρἀφτηκα γυμναστήριο επιτέλους χτες αλλά ήταν χαμός... νοικιάστηκε το διαμέρισμα μου επιτέλους αλλά τώρα θα μου το λερώνουν …. έγραψε στο διαγώνισμα ο γιός μου αλλά μόνον 93.....!!!» Όντας κατ’επιλογήν θετικός θέλω να προσπαθήσω και να τους πω ότι όσο βλέπουν τα πράγματα με αυτό τον τρόπο, τα πράγματα θα συνεχίσουν να τους έρχονται απλά .. με ΑΥΤΟ τον τρόπο. Τιποτα δεν θα αλλάξει γύρω μας αν δεν αλλάξει πρώτα μέσα μας. Δεν μπορείς να επαναλαμβάνεις το ίδιο πράγμα κάθε φορά και να περιμένεις να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα! Την επόμενη φορά που θα σας συμβεί κάτι αξίζει να προσπαθήσετε να βρείτε το θετικό στοιχείο όσο και αν σας δυσκολέψει στην αρχή. Αν και είμαι σίγουρος ότι ακόμα και στο χειρότερο συμβαν υπαρχει το θετικό δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρετε να το βρείτε. Το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι αν το βρείτε τότε έχετε κάμει ένα μικρό… μα τόσο τεράστιο βήμα προς την απέραντη θετική εμπειρία που έχει να μας προσφερει η ΖΩΗ.

Πάθη ... Ανάγκες... Απωθημένα... Θέλω

Για να χαθέι ένα πάθος , μια ανάγκη ένα αποθημένο , εχουμε μονάχα 2 επιλογές. Να το εξαλέιψουμε η να το ικανοποιήσουμε.


ΦΥΣΙΚΑ το αποτέλεσμα διαφέρει στην κάθε περίπτωση...

Ποιό ακούγεται ευκολότερο; το πρώτο ; το δεύτερο; Χμ... εξαρτάται ,λέει, από το αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε .και εξηγώ. έχεις ένα παθος κύριε;... ωράια. Θέλεις να το ικανοποιήσεις; ε και δεν το ικανοποιέις;... δοκίμασε .... με τον ένα η τον άλλο τρόπο θα τα καταφέρεις. θα βρείς τον τρόπο . θα φτάσεις σε αυτό που ποθέις. ΘΑ ΠΕΤΎΧΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ... Ε. και μετά την ικανοπόιηση του συγκεκριμένου νομίζεις ότι καθάρισες; Δεν νομίζω... Μέσα στο μυαλό σου τώρα την θέση αυτού που τόσο ήθελες και τώρα πια ίσως να μην εχει και τόση σημασία έχει ήδη πάρει κάποιο άλλο καινούργιο πάθος πιο δυνατό και πιο σημαντικο! πια για σένα (νομίζεις!) και μετά από αυτό ένα άλλο και μετά ένα άλλο και μετά κατι άλλο ...

Αρα; Να το εξαλέιψω λες; και πώς γίνεται αυτό ; με αυθυποβολή; ( δεν το θέλω ... δεν το θέλω ... δεν το θέλω...) χμ... μπορεί ο νους να αλλάξει τον νου; μάλλον όχι . Ισως με λογική αυτοσυνομιλία και επιχειρηματα ; μπορεί και να με πείσω αλλά ελα που καταβάθος το θέλω και τα επιχειρήματα καταλήγουν υπερ του παρά κατά του.

Αδιέξοδο. πάμε για την δευτερη επιλογή

λοιπόν τα πράματα είναι πιο απλά . Μην βιάζεσαι . είπα απλά . ΟΧΙ ΕΥΚΟΛΑ!
Για να εξαλέιψουμε λοιπόν ένα πάθος , ένα θέλω , αποθημένο, ένα ... ελάττωμα, αν θέλεις η συνταγή έχει ώς εξής. Παρατήρηση του εαυτου . Παρατήρώ εμένα , ( πως παρατήρουμε όλους τους ολους για να κρίνουμε; έτσι ακριβώς)
Με παρατηρώ λοιπόν και βλέπω πως λειτουργώ την στιγμη του θέλω μου , τι νιώθω , που το νιώθω ,το βλέπω , το παρατηρώ σαν να ειναι ξένο απο μενα το κατανοω και μετα απλά... ζητώ να εξαλείφθεί. και ξανά και ξανα και ξανα και ... έφυγε...

ναι αυτό ήταν.

απλο .? είπαμε ... απλό είναι . όχι ευκολο. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ

Την διαφορά στο αποτέλεσμα σας αφήνω να την βρείτε μόνοι σας . Εκεί έιναι η εκπληξη !

Ζήσε 3 φορές!

Είναι περίεργο κάποιες φορές το πως αλλάζει η αντίληψη μας όταν δούμε τα πράγματα από άλλη γωνία. Πράγματα τα οποία ίσως να είναι φανερά και αυτονόητα αλλά που παραμένουν αόρατα μέχρι κάποιος να μας αφαιρέσει τον τοίχο από μπροστά μας και να μας κάνει να τα προσέξουμε.

Ένα τέτοιο τοίχο είχε ρίξει τις προάλλες ο αγαπητός μου δάσκαλος Μ.Κ λέγοντας ότι πρέπει να προγραμματίζουμε ώστε να μπορούμε να ζούμε την ζωή μας σε τρεις διαστάσεις . Μου φάνηκε γνώριμη μα και ξένη μαζί αυτή η δήλωση . Όταν μας εξήγησε στα γρήγορα με μία πρόταση τι εννοούσε άλλαξε αμέσως το τοπίο μπροστά μου. Είναι πολύ ωραίο είπε να ζούμε την ζωή μας 3 φορές. Στο μέλλον , στο παρόν και στο παρελθόν.

Το περίεργο είναι ότι την ζούμε με αυτή την σειρά πρώτα μέλλον μετά παρόν και μετά παρελθόν. Την ζούμε στο μέλλον με την φαντασία μας , με τις επιθυμίες τους στόχους και τα θέλω μας . την φτιάχνουμε όπως την θέλουμε και την βιώνουμε όπως μας αρέσει. Δεν υπάρχει κάτι να μας πει πως πρέπει να είναι . Μόνο η δική μας πίστη του πως μπορεί να είναι .

Έπειτα την ζούμε στο παρόν και την απολαμβάνουμε κιόλας γιατί εμείς την είχαμε προγραμματίσει και την περιμέναμε . έφτασε η ώρα της γιατί εμείς την δημιουργήσαμε και της δώσαμε την πιθανότητα να εκδηλωθεί. Δεν μας βρίσκει ανέτοιμους αλλά πανέτοιμους και χαλαρούς γιατί την περιμέναμε. Την θέλαμε να έρθει έτσι όπως ήρθε και την ζούμε στο έπακρο.

Όταν περάσει πια και γίνει ανάμνηση την ζούμε για τρίτη φορά φέρνοντας την πάλι στην μνήμη μας . την ξαναζούμε βλέποντας την από μακριά . μαθαίνουμε από αυτή , την αξιολογούμε κρίνουμε τον εαυτό μας και αλλάζουμε για την επόμενη φορά.

Έμαθα μέσα από το πνευματικό ταξίδι ότι ευτυχισμένος είναι αυτός που ζει την στιγμή και το σήμερα.

Ίσως αυτό να ισχύει αλλά μήπως μέχρι να μάθουμε πως να ζούμε το πραγματικό τώρα , συνειδητά και χωρίς να έχουμε ανάγκη το αύριο να πρέπει πρώτα να ζήσουμε την ζωή μας 3 φορές.??? Όταν ήμασταν σχολείο δεν διαβάζαμε , μετά κάναμε διαγώνισμα και μετά ο δάσκαλος το διόρθωνε και εμείς το βλέπαμε για να δούμε τι κάναμε σωστό και τι λάθος;. Μήπως έτσι θα μάθουμε και πως να ζούμε σωστά ;

Προγραμματίζοντας το αύριο, ζώντας το σήμερα και αξιολογώντας το παρελθόν;


Ευχαριστώ Μ.Κ

Δες στο μέλλον , ζήσε στο παρόν , θυμήσου το παρελθόν.

Το μονοπάτι της ευτυχίας

Λίγα χρόνια έχουν περάσει από την γέννηση μου. Και να'μαι εδώ στο σταυροδρόμι της ζωής να απορώ.... Που είναι η Ευτυχία;

Κοιτάζω μπροστά μου και την βλέπω, έχει χρώμα πράσινο , μυρίζει δόξα , επιτυχία και χρήμα. Ας την ακολουθήσω σκέφτομαι , Ρίχνω μια ματιά αριστερά στο μονοπάτι και βλέπω ξανά την Ευτυχία.
Είναι κόκκινη αυτή την φορά . κοιτάζω καλά και βλέπω σειρήνες και αμαζόνες, έρωτες και φιλιά , τραγούδια και γλέντια . Σκέφτομαι ... και εδώ καλά θα είμαι και συλλογίζομαι τι να διαλέξω όταν από το δεξιό μονοπάτι ξεπροβάλλει και πάλι η ευτυχία .
Αυτή την φορά είναι λευκή . βλέπω αγγέλους , φως ,ίσως τον θεό , βλέπω γαλήνη και ηρεμία και αφήνω πίσω τα άλλα μονοπάτια και λέω να πάρω αυτό .
Την σκέψη μου διακόπτει η ευτυχία που ξεπροβάλλει επιδεικτικά από το πίσω μονοπάτι .
Μόνο που αυτή είναι μαύρη , έχει το χρώμα του σκότους και του θανάτου. βλέπω ψυχές και ξωτικά , πνεύματα και νεράιδες όλα τους δείχνουν δυνατά και ανίκητα.. Και εδώ όμως ευτυχισμένος θα 'μαι σκέφτομαι πάλι.

Τι σύγχυση λέω ... και μένω εκεί στην μέση στο σταυροδρόμι να σκέφτομαι και να απορώ.

Κοιτάζω το ρόλοι , τι θλίψη ! είμαι 100 χρονών και στέκω ακόμα εδώ… πως πέρασαν τα χρόνια , πως πέρασε η ζωή και εγώ είμαι εδώ , στην μέση στο σταυροδρόμι. Τόσοι δρόμοι υπήρχαν για την ευτυχία. Γιατί δεν πήρα έναν. Ίσως και να ήταν λάθος …
ε και λοιπόν ; τώρα τι κατάλαβα.;

Έχω σαπίσει εδώ περιμένοντας να πάρω την σωστή απόφαση. Και τι πήρα ; την ποιο λανθασμένη . έμεινα εδώ αδρανής να μετρώ τα χρόνια.

Είναι πλέον αργά. Θα μείνω εδώ . η μοίρα θα αναλάβει να με οδηγήσει στο πουθενά και στο όλο για να με φέρει ξανά σε ένα νέο σταυροδρόμι μια νέας ζωής για ακόμη μια φορά ακόμη μια ευκαιρία.

Τώρα όμως έχω ξυπνήσει . θα διαλέξω και θα προχωρήσω . δεν θα κάνω ξανά το ίδιο λάθος . Δεν θα περιμένω . Ίσως κάνω λάθος , ίσως χαθώ , ίσως παρασυρθώ, μα δεν με πειράζει … θα διαλέξω , θα διαβώ και ας χαθώ.

Θα έχω πάντα ένα επόμενο σταυροδρόμι για να επανορθώσω…

Άγνοια

Η υπέρτατη γνώση σε ένα άνθρωπο είναι η γνώση της άγνοιας του. Αυτός που έχει γνωρίσει την άγνοια του γίνεται σοφότερος κάθε στιγμή που περνά.

Αντίθετα αυτός που θεωρεί τα πάντα γνωστά και το άγνωστο ανύπαρκτο ζει αδρανής στον γνωστό για αυτόν κόσμο μην θέλοντας να βγει έξω από την δική του πραγματικότητα απαγορεύοντας στην αλήθεια να τον πλησιάσει.

Θεός και διάβολος

Πολλοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει θεός . Ακόμα πιο πολλοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχει διάβολος. Πόσο άδικο έχουν όλοι;!

Που ζούμε τελικά ; Σε ένα πλανήτη χωρίς νόημα , χωρίς ουσία ; είναι ποτέ δυνατό να υπάρχει το καλό χωρίς να υπάρχει το κακό για να το τονίζει; Είναι δυνατό να υπάρχει ο θεός χωρίς να υπάρχει ο διάβολος να τον σφετερίζεται ;

Αυτό ίσως να ισχύει στον παράδεισο . εκεί σίγουρα δεν υπάρχει κακό όπως δεν υπάρχει και καλό με την ανθρώπινη φυσικά έννοια . εκεί υπάρχει μόνο το θείο . μέσα σε αυτό το θείο δύσκολα ο ανθρώπινος νους μπορεί να κατανοήσει και να ξεχωρίσει το καλό και το κακό εφόσον είναι και τα δύο ανύπαρκτα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν με τον τρόπο που τα ξέρουμε όταν μιλάμε για θείο.

Τι είναι καλό όμως και τι κακό για εμάς τους ανθρώπους εδώ στην γη;

« Όπού καλό και Θεός , όπου κακό κι’ ο διάβολος » είπε ο Παρακέλσος . ίσως να έχει δίκιο με την έννοια ότι μπορούμε σαν άνθρωποι να εξυψώνουμε το καλό η το κακό και κατά συνέπεια τον θεό η τον διάβολο, χωρίς όμως να σημαίνει ότι θεός και διάβολος είναι ίσοι.

Καλύτερο θα ήταν να πούμε ότι ο θεός υπάρχει πάντα ενώ ο διάβολος όταν το θελήσουμε εμείς . το μόνο σίγουρο μετά από όλα αυτά είναι ότι και θεός υπάρχει και διάβολος υπάρχει και καλό και κακό και άσπρο μαύρο υπάρχει και τα πάντα υπάρχουν,

Τουλάχιστον τώρα και εδώ που ζούμε ..... στον πλανήτη Γη.

Η Αληθινή Θρησκεία

Κάθε θρησκεία είναι ένας ασφαλής τρόπος ζωής με δοσμένες απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που κρατούν τον άνθρωπο ερμητικά κλειστό σε κάθε νέα πληροφορία που το σύμπαν του προσφέρει για να τον οδηγήσει στην αλήθεια .

Κάθε θρησκεία όμως έχει ξεκινήσει από ανθρώπους οι οποίοι είχαν εναντιωθεί στις κατεστημένες θρησκείες και υπήρξαν δεκτικοί προς τις πληροφορίες που το σύμπαν είχε να τους προσφέρει.

Άνθρωποι σαν τον Ιησού δεν είχαν σκοπό να δημιουργήσουν νέες κατεστημένες θρησκείες αλλά θέλησαν να δώσουν στην ανθρωπότητα την αλήθεια .
Η τάση όμως των ανθρώπων να δημιουργούν θρησκείες μετάτρεψε την διδασκαλία που πρόσφεραν φωτισμένοι όπως ο Χριστός σε κατεστημένες και πάλι θρησκείες.

Οι ανθρώπου δυσκολεύονται να πάρουν την διδασκαλία ενός φωτισμένου ανθρώπου και να την κάνουν βίωμα. Για αυτό τον λόγο μεταμορφώνουν την διδασκαλία σε καλουπωμένη θρησκεία και έπειτα φανατίζονται με αυτή χωρίς όμως πραγματικά να βιώνουν τις αρχές τις διδασκαλίας της .

Μεγάλο βήμα για την πνευματική μας εξέλιξη θα έχει γίνει όταν αποφασίσουμε επιτέλους να παίρνουμε όλες τις αλήθειες που έχουν ειπωθεί μέσα από τις θρησκείες και να τις εφαρμόζουμε κάνοντας τες τρόπο ζωής.
Τότε μόνον και μόνον τότε θα καταλάβουμε τι είναι θείο και ποία είναι η πραγματική σύνδεση μας με αυτό